Last night I slept badly despite the fact that my ankle heals well. This morning I can walk pretty good and the pain is almost gone so that’s good news.
Yesterday we also received also good news from Dysseldorp related to my mother-in-law and my nephew. A few weeks ago there was a break in at their house, but the thief did not count on the decisiveness of my mother-in-law who caught him before he could flee. Despite their solid age difference, the thief attacked her after which she defended herself, aided by my nephew (her grandson). As we hear more often in the news, the thief filed a complaint regarding mistreatment but yesterday it became clear that the judge did not accept that and that the case was shelved.
Tribute to the South African law!
Lisa and I are almost 5 months away from the Netherlands now of which we spent just short of 4 months together. For me, these months have been extremely important, and that became only more clear in the last few weeks. With Tamara and Tom here with us, an excellent internet connection and in the vicinity of Lisa’s family we get a taste of how it will be again in the Netherlands. And that makes me sleep badly……
In fact, I have changed a lot in the months that we have travelled together through southern Africa, but the rest of the world does not know this and assumes that I will be arranging for the existing patterns and habits in which I solved all the problems for everyone.
Stress, a lot of food, overweight, unhealthy eating, little sports, alcohol, gout and bad sleeping are all traced back to my cravings and unstoppable tendency to solve other people’s problems and ignore mine though. Where Lisa and I were working for the first four months on our own affairs, we are now again fully involved in the daily life of our children, family in law issues and work and I immediately fall back into my highly personal trap resulting in physical and mental complaints as mentioned above.
Well, I am fed up with that!
The last six weeks in Africa I am going to prepare myself for a return in the Netherlands where my own mental and physical health will be paramount.
Mogguh lieve Peet, dikke knuffel. Weet niet de oplossing, behalve dat het bij en met jezelf begint idd. Het is zooooooo herkenbaar. Toevallig heb ik begin september aan de noodrem getrokken en krabbel op. Heb een time out van een jaar voor mezelf en zeur aan het hoofd van mijn therapeut Hoe ik kan voorkomen om weer in de valkuil te stappen. HAHA HA, wat zijn wij mensen toch rare wezens. Maar goed, misschien kunnen we elkaar bij de kuil weghouden.
Je hebt in ieder geval de 4 maanden samen als geheugensteun.
In januari heb ik meegedaan met Ik pas, nu heb ik een app met wat ik van mezelf maxx mag drinken en vanaf 6 maart doe ik weer mee met 40 dagen Ik pas. Doe je mee?
Bij mij speelt ook mee dat ik als ik wakker ben helemaal aan sta en alert ben en in de 5e versnelling. Dat ben ik aan het veranderen. Zit nog wel tijd te verdoen met Facebook enzo. Maar kleine stapjes vooruit en ik heb geleerd dat ik mezelf niet steeds zo moet afkanten als ik het niet goed doe in mijn eigen ogen.
Zo, vriendjes en vriendinnetjes, iedereen op de hoogte, dat helpt ook, beetje sociale controle en dat mensen weten dat je problemen hebt en je een beetje laten helpen is ook goed. Trouwens ook nog een hele kunst voor zo’n eigenwijs type als ik.
Oké, heb het goed, het beste me t je been en de lieve groetjes daar. X
hoi Peter en Lisa
Als je hier was kreeg je een Hug van me. Wat een herkenbaar verhaal dat je hier optekent en wat goed dat je er mee aan de slag bent gegaan en je bewust bent van je eigen valkuilen. Je bent de regisseur van je eigen bestaan en bent nu op een kruispunt aangekomen waarop het niet meer om zorgen voor anderen moet gaan, maar over jezelf en Lisa. En dat is een lastige en voor mij ( en Erik) zo herkenbaar.
Ook thuis gaat dit proces verder hoor en het levert zoveel moois op. I know…
Warme groet, Marleen
Hoi Peet, dat is ff schrikken! Soms word je makkelijk naar je oude gewoontes teruggetrokken… Misschien gewoon doen alsof je geen internet hebt of maar even per dag ?
Hou je haaks, kerel!
Goed zo Peter! Zo moeilijk is het om patronen los te laten he? Ik begin dat nu ook meer dan ooit te realiseren.
Maar…. Wees aardig voor jezelf en bepaal je grenzen. Lisa is daar heel goed in!
Wees dankbaar dat je de gelegenheid hebt gehad om jezelf te kunnen zijn in die 4 maanden zonder zorgen van de buitenwereld op je te nemen.
Ton en ik gaan vanavond in mijn Citroen 2 naar Amsterdam, daar auto parkeren onder het kanaal (in de Pijp) dan met de Noord-Zuid Metrolijn naar het Rokin en naar een restaurantje midden in het centrum voor Boy’s verjaardag. Voor ons is dat al een heel avontuur…
Heel veel liefs voor jullie allemaal, een mooie uitspraak van mijn vriendin en zielen maatje die in 1995 aan kanker overleed:
Zij was ook altijd bezig anderen te helpen en vergat zichzelf along the way. Tot ze iemand tegen kwam die tegen haar zei: “ je bent God niet”…
Dat hielp. Het was alleen te laat.
Voor jou niet Peter!
Big hug voor iedereen daar,
Filmpje